We współczesnym świecie, niepełnosprawność intelektualna dotyczy 3 % populacji, stając się nie tylko skomplikowanym problemem natury medycznej ale, co najważniejsze wymagającym ukierunkowanych działań problemem społecznym. Niepełnosprawność intelektualna funkcjonuje wciąż  jako etykieta medyczna, mając nawet w XXI wieku pejoratywne znaczenie w wielu sferach życia społecznego (w służbie zdrowia jako choroba, w edukacji jako deficyt ograniczający możliwość uczenia się). Ze względu na zróżnicowaną i skomplikowaną etiologię niepełnosprawności intelektualnej, każda z osób obejmowanych jakąkolwiek pomocą musi otrzymać indywidualne wsparcie, ukierunkowane również na rodzinę i najbliższe środowisko osoby niepełnosprawnej. Według badań Instytutu SMG/KRC przeprowadzonych w Polsce w sierpniu 2009 na reprezentatywnej grupie 1004 osób w wieku 16-75 lat, ponad 30 proc. Polaków czuje strach, a 38 proc. wyklucza osoby z niepełnosprawnością intelektualną ze swojego otoczenia. Prawie 40 proc. uważa je za chore psychicznie. Dorosłe osoby niepełnosprawne intelektualnie, które zakończyły etap edukacji szkolnej są często      a priori wykluczone z życia społecznego i zawodowego. Pozostawione przez rodziny w domach pozbawiane są szansy na dalszy rozwój i skazywane na tzw. „śmierć społeczną”. Działalność Fundacji Rozwoju Integracji Społecznej AKCES jest odpowiedzią na szereg problemów z zakresu integracji osób niepełnosprawnych intelektualnie i zaburzonych psychicznie.

Osoby niepełnosprawne intelektualnie bezwzględnie wymagają profesjonalnego wsparcia we wszystkich obszarach  funkcjonowania jednostkowego i rozwoju społecznego. Idea integracji środowiskowej osób niepełnosprawnych intelektualnie realizowana jest m. in. w prowadzonym przez Fundację AKCES Środowiskowym Domu Samopomocy, ze szczególnym naciskiem na  indywidualne potrzeby każdego z klientów dotyczące niezbędnej opieki, odpowiedniego poradnictwa specjalistycznego, rozwoju sprawności itp.

 

Fundacja AKCES prowadzi nieodpłatną działalność pożytku publicznego, realizując następujące cele statutowe:

1. Stwarzanie warunków, mechanizmów i postaw sprzyjających rozwojowi integracji i normalizacji życia grup zagrożonych wykluczeniem społecznym.

2. Przeciwdziałanie procesom marginalizacji grup zagrożonych wykluczeniem społecznym w szczególności osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz innymi deficytami zdrowia psychicznego i fizycznego

3. Umożliwianie grupom defaworyzowanym aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym, wyrównywanie ich szans w dostępie do rynku pracy, mieszkalnictwa, kultury, edukacji, wypoczynku i rekreacji oraz kształtowanie kluczowych kompetencji warunkujących rozwój społeczeństwa obywatelskiego opartego na tolerancji, wiedzy i aktywności zasobów ludzkich

4. Propagowanie koncepcji samorządności i rozwoju lokalnego, wzmocnienia III sektora oraz zatrudnienia w obszarze ekonomii społecznej.